Η «Πειραιώς» είναι η τρίτη δουλειά του συγκροτήματος «Παράξενες Μέρες» κι είναι, μ’ έναν τρόπο, η συνέχεια του προηγούμενου δίσκου τους, «Το σκοτάδι που λάμπει».

Σ’ εκείνη τους τη δουλειά τα μέλη του γκρουπ προσπάθησαν να παντρέψουν παραδοσιακούς ελληνικούς ήχους και όργανα με τον ηλεκτρισμό της ροκ με την πεποίθηση πως το ένα ενυπάρχει μες στο άλλο, όχι ως μια «ευφυής» ανακάλυψη αλλά μ’ έναν απολύτως φυσικό τρόπο.  Στην «Πειραιώς» η αναζήτηση συνεχίζεται με τη διαφορά πως το νήμα που πήρε να ξετυλίγεται οδήγησε τη μπάντα – σχεδόν ενστικτωδώς – στο να ψάξει τη σχέση της με τους λαϊκούς ήχους και τα χρώματα. Τώρα πλάι και παρέα με τις ηλεκτρικές κιθάρες, το μπάσο, τα τύμπανα και τα συνθεσάιζερ υπάρχουν το μπουζούκι και ο μπαγλαμάς, το ταξίμι αλλά κι ο μαγικός και «ένοχος» απόηχος των λαϊκών μαγαζιών της δεκαετίας του ‘80.

Η Πειραιώς με τα ερειπωμένα εργοστάσια, τις μουσικές πίστες, την αρχή της Ιεράς Οδού και τον Κεραμεικό, τη διασταύρωση της με το θαμμένο ποτάμι της Αθήνας και τη νοητή έξοδο της στη θάλασσα είναι το απαραίτητο τοπίο και η έμπνευση για να αφηγηθούν οι «Παράξενες μέρες» την ιστορία μιας πόλης που χρόνια τώρα θάβει τον ίδιο της τον εαυτό αλλά με κάτι πάντα να περισσεύει περιμένοντας να γίνει τραγούδι.